Nothing But Freedom, the eighth video of the series, is a collaboration between Carina Fernandes and Oligar da Paz. It is a song about colonized trauma and the common struggle to overcome colonial afterlives in the present. Transcultural and transhistorical in its approach, it is dedicated to all diasporic children living with the ongoing workings of colonialism today.
What are the rhythms and objects that speak to you instinctively? How are they connected to your personal heritage and in what ways do they affect you emotionally? Can objects carry emotions of pain, feelings of trauma, or even of joy? What do we do with these emotions? Can objects beckon us beyond a cultural specificity? Upon visiting the depots, both makers were strongly affected by the collections from Oceania, and specifically by those from West-Papua. Acknowledging that these were not a part of their own heritage, the objects nonetheless carried an intense emotional weight and energy imbued with feelings of pain and trauma, which sparked recognition.
Carina and Oligar decided to delve deeper into the histories of these objects, which are connected to ongoing struggles for freedom. This video is as much about trauma as it is about the possibility of joy. What are the commonalities in our stories, our traumas, and how can we create spaces of freedom through practices of togetherness? Perhaps, it is in the relationship between creativity and criticality which this video, and the series as a whole, represents.
--------------------------------------------------------
NL | Nothing But Freedom, de achtste video van de serie, is een samenwerking tussen Carina Fernandes en Oligar da Paz. Het is een lied over trauma in relatie tot kolonialisme en de gemeenschappelijke strijd om de erfenissen daarvan in het heden te overwinnen. Transcultureel en transhistorisch in benadering, is het lied opgedragen aan alle kinderen van de Diaspora die moeten leven met de voortdurende invloed van het kolonialisme.
Wat zijn de ritmes en objecten die instinctief tot je spreken? Hoe zijn ze verbonden met je persoonlijke erfgoed en op welke manieren beïnvloeden deze ritmes en objecten je emotioneel? Kunnen objecten emoties van pijn, gevoelens van trauma of zelfs van vreugde bevatten? Kunnen objecten tot ons spreken voorbij culturele specificiteit en wat doen we vervolgens met deze emoties? Bij het depotbezoek werden beide makers emotioneel geraakt door de collectie uit Oceanië, en door objecten uit West-Papoea in het bijzonder. Hoewel ze beiden erkennen dat deze objecten geen deel uitmaken van hun eigen erfgoed, herkenden ze toch het intens emotionele gewicht en de energie van de objecten die doordrenkt is met gevoelens van pijn en trauma.
Carina en Oligar besloten dieper in te gaan op de geschiedenis van deze objecten, die verband houdt met de voortdurende strijd voor vrijheid. Deze video gaat zowel over trauma als over de mogelijkheid van vreugde. Wat zijn de overeenkomsten in onze verhalen, onze trauma's, en hoe kunnen we een ruimte voor vrijheid creëren door middel van saamhorigheid? Misschien ligt het antwoord daarop in de relatie tussen creativiteit en kritiek die deze video, en de serie als geheel, vertegenwoordigt.