Dit evenement is onderdeel van het onderzoeksproject Het Verleden Heeft een Huis. In de workshops die we organiseerden op 24 november en 8 december jl. gingen we in kleine kring in op persoonlijke verhalen uit het koloniale verleden en hoe deze verhalen gereflecteerd worden in alledaagse voorwerpen en bijzondere objecten in huis. De deelnemers van de workshops deelden prachtige en intieme familieverhalen en lieten daarmee zien hoe dichtbij het koloniale nog steeds kan zijn, zelfs als we ons er niet direct van bewust zijn.
In dit evenement gaan we in op wat deze verstrengelingen van herinneren en vergeten eigenlijk met ons doen. We geven ook dit keer de ruimte aan persoonlijke verhalen -die blijven leidraad in dit project- maar gaan ook het gesprek aan over de achterliggende concepten en betekenissen van dit project. Wat betekent het om te leven met de materiele resten van het koloniale verleden? Wat is de kracht van het object en wat brengt het object teweeg wanneer we via deze weg het verleden benaderen? Hoe helpen deze intieme verhalen bij het (h)erkennen en herdenken van onze persoonlijke en gezamenlijke connectie met het koloniale verleden?
Voor dit evenement hebben we bovendien de performers van de voorstelling Asian Celebration van Don’t Hit Mama uitgenodigd. Zij vertellen, in beweging, woord en muziek, verhalen van gedeelde verledens, verlangens en pijn die zijn verbonden aan het koloniale verleden van oost naast west, van Indonesië naar Nederland en weer terug.